zaterdag 26 november 2011
dinsdag 22 november 2011
vrijdag 18 november 2011
foto 't leeskabinet nr 3 in de snijzaal
 |
| 't Leeskabinet nr 3 in de Snijzaal van 't Barre Land Arthur Schintzler De eenzame weg of de egoïsten foto Eric Kuizenga - 9 november 2011 |
donderdag 17 november 2011
measure for measure - essay
In Measure for Measure by William Shakespeare, every character displayed a human flaw in some form or fashion. As a result, it is very hard to depict a true hero in the play. From the character list, the most qualified hero would be Duke Vincentio. He was heroic for his intellectual thinking and smart decision making.
The play began with the Duke handing over his powers to Angelo to watch over Vienna until he returned from his travels. He urged Angelo to make full use of his virtue while he was away. “So to enforce or qualify the laws as to your soul seems good,” (Act 1 pg.5). In the meantime, the Duke disguised himself as a friar to spy on Vienna including Angelo. This smart decision made by the Duke allowed him to become a hero at the end of the play.
The governing of Vienna by Angelo did not lead to a good outcome. He ordered that Claudio, Isabella’s brother, be put to death for impregnating his fiancée before they had the change to get married. Angelo informed Isabella that he would uplift the death penalty from her brother if she agreed to have sex with him. She refused and Angelo continued his plan of executing Claudio. Now, the disguised Duke had to figure out a way to prevent the death of Claudio without giving his disguise away. His intellect enabled him to devise a plan that would save the life of Claudio which contributed toward his heroism.
The Duke decided to replace Isabella with Mariana to make it seem as if Angelo had slept with Isabella. Angelo satisfied his sexual desire with Mariana taking her for Isabella. But still he ordered the Provost to execute Claudio and to send his chopped head to him. In this climax, again the Duke schemed to chop the head of Bernadine and send it to Angelo instead of Claudio’s head. The Duke told Isabella a lie that her that her brother had been executed not only to give her a surprise later but also to trap Angelo. At the end of the play, he compelled Angelo to confess his misdeeds and to marry Mariana. He forgave Claudio, ordered Lucio to marry the woman he had impregnated, and proposed marriage to Isabella. As a result, he was the most heroic figure in the play.
In conclusion, no one in the play was a perfect being, including the Duke. He also commits faults. His trickery and deceptive ways led to the death of Bernadine. However, the death of Bernadine saved the life of Claudio. This is where the title Measure for Measure came into play. Despite his deceptive ways, he is still remembered as a true hero by his intellect and smart decision making.
bron
The play began with the Duke handing over his powers to Angelo to watch over Vienna until he returned from his travels. He urged Angelo to make full use of his virtue while he was away. “So to enforce or qualify the laws as to your soul seems good,” (Act 1 pg.5). In the meantime, the Duke disguised himself as a friar to spy on Vienna including Angelo. This smart decision made by the Duke allowed him to become a hero at the end of the play.
The governing of Vienna by Angelo did not lead to a good outcome. He ordered that Claudio, Isabella’s brother, be put to death for impregnating his fiancée before they had the change to get married. Angelo informed Isabella that he would uplift the death penalty from her brother if she agreed to have sex with him. She refused and Angelo continued his plan of executing Claudio. Now, the disguised Duke had to figure out a way to prevent the death of Claudio without giving his disguise away. His intellect enabled him to devise a plan that would save the life of Claudio which contributed toward his heroism.
The Duke decided to replace Isabella with Mariana to make it seem as if Angelo had slept with Isabella. Angelo satisfied his sexual desire with Mariana taking her for Isabella. But still he ordered the Provost to execute Claudio and to send his chopped head to him. In this climax, again the Duke schemed to chop the head of Bernadine and send it to Angelo instead of Claudio’s head. The Duke told Isabella a lie that her that her brother had been executed not only to give her a surprise later but also to trap Angelo. At the end of the play, he compelled Angelo to confess his misdeeds and to marry Mariana. He forgave Claudio, ordered Lucio to marry the woman he had impregnated, and proposed marriage to Isabella. As a result, he was the most heroic figure in the play.
In conclusion, no one in the play was a perfect being, including the Duke. He also commits faults. His trickery and deceptive ways led to the death of Bernadine. However, the death of Bernadine saved the life of Claudio. This is where the title Measure for Measure came into play. Despite his deceptive ways, he is still remembered as a true hero by his intellect and smart decision making.
bron
measure for measure - synopsis
Vincentio, the Duke of Vienna, takes leave on a diplomatic mission and entrusts his rule to his deputy Angelo. In secret, Vincentio has planned to disguise himself as a friar in order to observe his city's affairs - and especially the actions of Angelo. Under Vincentio, the city's harsh laws against fornication have been laxly enforced and Vincentio intends to let Angelo, who is a known hard-liner, enforce them uncompromisingly. The plan works well and Claudio, a young nobleman who has impregnated his fiance Juliet, is sentenced to death by Angelo. Claudio's sister, the postulate nun Isabella intervenes on his behalf, and is offered a deal: Angelo will spare Claudio's life if Isabella will sleep with Angelo. Isabella refuses and also realizes that she will be unsuccessful if she makes a public accusation against Angelo. The disguised Vincentio finally intervenes and helps plan two tricks to thwart Angelo. Eventually Vincentio "returns" to Vienna and holds court on a petition against Angelo. The play ends with Vincentio revealing that he was in fact disguised as the friar and making right all the problems created by Angelo's rule.
maandag 14 november 2011
hartstuk (geïnspireerd op gelijknamige tekst van heiner müller) - ruud smulders en jasper van der pijl
Opdracht dramaturgie HKU Act 1 door Ruud Smulders en Jasper van der Pijl. Beeldmateriaal omtrent het fabriceren van bakstenen is van bakstenenfabriek de Rijswaard.
zondag 13 november 2011
vrijdag 4 november 2011
arthur schnitzler - de eenzame weg of de egoïsten (1904)
Die Geschwister Johanna und Felix, beide Anfang zwanzig und ohne rechte Orientierung, sind umzingelt von Menschen mit Vergangenheit - einer Vergangenheit, die am lebendigsten war, als die Geschwister geboren wurden. Drei Männer, Künstlerfreunde, waren zu dieser Zeit eng miteinander verbunden, schliefen mit denselben Frauen und erfreuten sich ihrer prächtigen Zukunftsaussichten: Der eine galt zu dieser Zeit als große Hoffnung der neuen Malerei, der andere gab seine Offizierskarriere auf, um als Dichter zu reüssieren, der dritte, der Vater der beiden Geschwister, lenkte sein Leben in die geregelten Bahnen von Familie und „Kunstbeamtentum“. Nun, in der kritischen Mitte ihres Lebens, holt die Vergangenheit sie und die Frauen von damals wieder ein. Die Jugend von Johanna und Felix wird zum Tauschwert in einer Gesellschaft, die mit famoser Rücksichtslosigkeit um ihre Daseinsberechtigung kämpft.
Mit „Der einsame Weg“ hat der Wiener Arzt, Dichter und Frauenverbraucher Arthur Schnitzler ein schonungsloses Selbstporträt verfasst, das ihn nach eigener Aussage „Tränen der Verzweiflung“ vergießen ließ. Hervorgegangen aus vielen Fassungen, die sprechende Titel wie „Der Junggeselle“ und „Egoisten“ trugen, erlebte das Stück 1904 am Deutschen Theater Berlin seine Uraufführung.
bron
Mit „Der einsame Weg“ hat der Wiener Arzt, Dichter und Frauenverbraucher Arthur Schnitzler ein schonungsloses Selbstporträt verfasst, das ihn nach eigener Aussage „Tränen der Verzweiflung“ vergießen ließ. Hervorgegangen aus vielen Fassungen, die sprechende Titel wie „Der Junggeselle“ und „Egoisten“ trugen, erlebte das Stück 1904 am Deutschen Theater Berlin seine Uraufführung.
bron
donderdag 3 november 2011
arthur schnitzler - de eenzame weg of de egoïsten (1904)
In 1900 noteerde Schnitzler als mogelijk thema voor een stuk:
'Vrijgezellen. te schilderen: iemand die altijd van zich liet houden, niets teruggaf en de mensen alleen gebruikte. Nu zijn grote eenzaamheid, grenzend aan vertwijfeling. Hij wil trouwen, zelfs als hij vermoedt dat ze hem zal bedriegen. Maar hij heeft nog iemand. Zijn vriend: "Ik weet zelf eigenlijk niet waarom ik je altijd zo graag heb gezien."'
Datzelfde jaar maakte hij een aantekening om een ander thema uit te werken:
'De echte vader vindt zijn zoon, wonend bij iemand die de zoon voor zijn vader houdt. Jaloers, vertelt hij het aan de zoon. Maar de zoon houdt zo van zijn pleegvader, dat hij, uit angst dat de pleegvader achter de waarheid komt, de echte vader doodt.'
In 1903, tijdens een vakantie in Lugano, voegt hij de twee thema's samen onder de werktitel De egoïsten. Op 13 februari 1904 vindt in Berlijn de eerste opvoering plaats van het stuk als De eenzame weg.
bron website 't barre land
'Vrijgezellen. te schilderen: iemand die altijd van zich liet houden, niets teruggaf en de mensen alleen gebruikte. Nu zijn grote eenzaamheid, grenzend aan vertwijfeling. Hij wil trouwen, zelfs als hij vermoedt dat ze hem zal bedriegen. Maar hij heeft nog iemand. Zijn vriend: "Ik weet zelf eigenlijk niet waarom ik je altijd zo graag heb gezien."'
Datzelfde jaar maakte hij een aantekening om een ander thema uit te werken:
'De echte vader vindt zijn zoon, wonend bij iemand die de zoon voor zijn vader houdt. Jaloers, vertelt hij het aan de zoon. Maar de zoon houdt zo van zijn pleegvader, dat hij, uit angst dat de pleegvader achter de waarheid komt, de echte vader doodt.'
In 1903, tijdens een vakantie in Lugano, voegt hij de twee thema's samen onder de werktitel De egoïsten. Op 13 februari 1904 vindt in Berlijn de eerste opvoering plaats van het stuk als De eenzame weg.
bron website 't barre land
dinsdag 1 november 2011
life in a day
Megalomaan project van Youtube, Ridley en Tony Scott: ze vroegen mensen over de hele wereld om hun leven te filmen en een paar eenvoudige vragen te beantwoorden. Ze ontvingen 4500 uur materiaal uit 192 verschillende landen. Allemaal opgenomen op één dag: 24 juli 2010.
Abonneren op:
Posts (Atom)
.jpg)
