Een huis waar net de stukadoors uit zijn
Vorig jaar [2001] vierde Judith Herzberg haar 65e verjaardag. Op 14 februari gaat de filmbewerking van Rijgdraad in première, onder de titel Qui vive. Een geschikt moment om het uitdijende oeuvre van schrijfster en dichteres Herzberg opnieuw te beschouwen.
Judith Herzberg was reeds een gevestigde dichteres, toen zij het toneel ontdekte (of moeten we zeggen: erdoor ontdekt werd?). In haar gedichten trok de conversatietoon de aandacht, het overheersen van het concrete, en de indruk die ze wekten citaten te zijn, stemmen die Herzberg opriep en die schijnbaar louter door het feit dat ze zwart op wit stonden een zeker commentaar in zich droegen, veelal ironisch, altijd genereus, van de kant van de auteur - en dus tevens van de lezer. Dit profiel bracht het Instituut voor Theateronderzoek in Amsterdam in de jaren zeventig ertoe Herzberg uit te nodigen in zijn 'laboratorium', waar schrijvers teksten konden ontwikkelen en direct toetsen met acteurs en een regisseur. Onder deze ideale omstandigheden kwam haar debuut voor de bühne tot stand, De deur stond open (1972). Een welsprekende titel voor een komedie die als vestibule een heel gebouw van toneelstukken, scenario's en libretto's aankondigde.
lees verder artikel uit TM februari 2002
.jpg)
